U tom gradu ostao je najpoznatiji trag osmovekovne muslimanske vlasti u Španiji – Alhambra, najposećeniji spomenik na tlu pirinejske kraljevine.

Granada se nalazi u podnožju planine Sijera Nevada, nedaleko od najviše tačke Španije, vrha Mulasen (3285 metara iznad nivoa mora). Grad se nalazi na prosečnoj nadmorskoj visini od 666 metara, na ušću rečica Daro i Beiro u Henil, glavnu pritoku Gvadalkivira, najveće reke južne Španije.

Ime koje danas nosi Granada je dobila od biljke nar. Na početku njegovo ime bilo je Elibirge, u vreme grčke kolonije pet vekova pre nove ere. Iako su i pre toga Kelti, Iberi i Kartaginjani pravila naselja na tom prostoru, dolazak Grka predstavlja početak kontunuiranog trajanja grada.

Današnje ime Granada je dobila u 11. veku, kada se osnova grada (u to doba pod imenom Ilbira ili Elvira) spojila sa nekadašnjim jevrejskim naseljem Garnata. Pre toga grad je pao u ruke Mavara u prvoj godini njihove invazije – 711.

Od jedanaestog veka Granada je nezavisna država, a u trinaestom, posle pada Kordobe, predstavlja poslednje uporište muslimana na tlu zapadne Evrope. Kraj mavarskog razdoblja i totalni uspeh polumilenijumske reconquiste dogodio se drugog januara 1492, Tog dana je poslednji kralj Granade Boabdil predao ključeve grada vojsci kraljevskog para Ferdinand – Isabela. Njih dvoje su tako stavili pod istu krunu sve teritorije koje danas zovemo Španijom.

Pad pod katoličku vlast doneo je u Granadu inkviziciju i versku netoleranciju – muslimanima i jevrejima, koji su činili veliku većinu stanovništva, ponuđene su tri opcije: pokrštavanje, iseljavanje ili smrt. To će imati ozbiljne društvene i ekonomske posledice po razvoj grada i cele Andalusije tokom sledećih vekova.

Sećanje na 781 godinu islamske vlasti danas živi u kvartu Albaisin, na brdu uz reku Daro, na jugoistočnoj strani grada. Među uskim i vijugavim ulicama nalaze se džamija, hamam i mnogi drugi objekti iz srednjeg veka. Odmah preko reke nalazi se Alhambra.

Palata i tvrđava, Alhambra je najvredniji spomenik mavarske vlasti na tlu Španije. Prostire se na gotovo 15 hektara, okružena zidinama napravljenim od crvene gline, po kojoj je dobila ime (al hamra na arapskom znači "crvena").

Građena od 13. veka, Alhambra je od klasične tvrđave vremenom prerasla u mesto za uživanje, presečena sultanovim kanalom i sa jednim od najlepših i najpoznatijih šedrvana na svetu. I po dolasku hrišćanske vlasti nastavljena je izgradnja njenih delova – car Karlo V u njoj je smestio renesansnu palatu, a brutalna vlast Francuza pod Napoleonom oslikana je dizanjem u vazduh njenih kula 1812. godine.

Danas u Granadi živi oko 238 hiljada stanovnika, a na širem gradskom području ima ih preko 620 hiljada (od toga čak 80 hiljada studenata).

Pad pod katoličku vlast doneo je u Granadu inkviziciju i versku netoleranciju – muslimanima i jevrejima, koji su činili veliku većinu stanovništva, ponuđene su tri opcije: pokrštavanje, iseljavanje ili smrt. To će imati ozbiljne društvene i ekonomske posledice po razvoj grada i cele Andalusije tokom sledećih vekova.

Sećanje na 781 godinu islamske vlasti danas živi u kvartu Albaisin, na brdu uz reku Daro, na jugoistočnoj strani grada. Među uskim i vijugavim ulicama nalaze se džamija, hamam i mnogi drugi objekti iz srednjeg veka. Odmah preko reke nalazi se Alhambra.

Palata i tvrđava, Alhambra je najvredniji spomenik mavarske vlasti na tlu Španije. Prostire se na gotovo 15 hektara, okružena zidinama napravljenim od crvene gline, po kojoj je dobila ime (al hamra na arapskom znači "crvena").

Građena od 13. veka, Alhambra je od klasične tvrđave vremenom prerasla u mesto za uživanje, presečena sultanovim kanalom i sa jednim od najlepših i najpoznatijih šedrvana na svetu. I po dolasku hrišćanske vlasti nastavljena je izgradnja njenih delova – car Karlo V u njoj je smestio renesansnu palatu, a brutalna vlast Francuza pod Napoleonom oslikana je dizanjem u vazduh njenih kula 1812. godine.

Danas u Granadi živi oko 238 hiljada stanovnika, a na širem gradskom području ima ih preko 620 hiljada (od toga čak 80 hiljada studenata).