Meštani se po svemu razlikuju od stanovnika drugih sela koja su unutar granica susednih država, te su ponosni na svoj status, a jedan od razloga je što je selo teško dostupno. Zbog toga je i zanimljivo turistima, kojih je sve više.
Do Turtuka je jako teško doći. Nalazi se na samom kraju doline Ladak Nubra, na krajnjem severu Indije. Okružuje ga reka Šiok i visoki vrhovi planinskog lanca Karakorum.
Sa svih strana su strme stene i postoji samo jedan put koji vodi do sela, ali i iz njega. No, možda zanimljivije od puta je istorija sela – jedinog na svetu koje je izgubilo svoju državu, kako navodi Bi-Bi-SI.
Dok u ostatku doline Ladak žive budisti iz Tibeta, koji nastanjuju Ladaki, Turtuk je selo naseljeno stanovnicima koji pripadaju Baltisu – etničkoj grupi tibetanskih korena koji uglavnom žive u Pakistanu u regiji Skardu.
Zapravo, Turtuk je bio deo Pakistana sve do 1971. kad ga je indijska vojska okupirala tokom graničnog rata duž Linije razgraničenja, sporne linije koja prolazi kroz neke od najviših i najsurovijih planina na kugli zemaljskoj.
Selo je za turiste otvoreno 2010. godine
Indija nikad nije vratila selo zbog zabrinutosti za sigurnost granice. Stanovnici koji su tog dana 1971. godine bili u poseti prijateljima ili bili sa te strane granice, više se nikad nisu mogli vratiti kućama, a Indija je godinama držala zapečaćeno to područje i održavala strogu kontrolu nad regijom.
Konačno 2010. Turtuk je otvoren za turiste, što je omogućilo strancima da vide jedinstveno selo i način života. Stanovnici Balti za gradnju kuća koriste stene Karakoruma koje ih okružuju. Kamen im služi i za popločavanje ulica, ali i za izgradnju kanala za navodnjavanje, kako bi zalivali svoje useve.
Turtuk se nalazi na nižoj nadmorskoj visini od ostalih mesta u dolini i smestio se na samo 2.900 metara nadmorske visine. Tu leta mogu biti dosta topla, a seljani su iskoristili stene kako bi izgradili skladišta od prirodnog kamena koji koriste za čuvanje mesa, maslaca i drugih kvarljivih namirnica.
U Turtuku se život odvija mirno
Poznati i kao 'nangchung' u Baltiju, što znači 'hladna kuća', ovi kameni bunkeri su dizajnirani tako da imaju praznine koje omogućuju prolazak hladnog vazduha kroz njih, koji održava hranu hladnom.
Seljani su dobili indijske lične karte nakon preuzimanja 1971. godine, a nedavni napori za modernizacijom doline Nubre, od boljih puteva, zdravstvenih usluga i prevoza, kao i nedavni procvat turističkih ruta, obećavaju bolja vremena za Turtuk.
Duh Indije se ne oseća previše, a tu su: voćnjaci marelice, džamij Norbakšija, kameni domovi i kanali za navodnjavanje - kao i tradicionalna baltska jela.
Selo je posebno simpatično u jesen, kada redovi stabala topole menjaju boju. Iako i u drugim delovima Ladake koriste kamen za gradnju kuća, one nigde nisu tako čvrste i postojane kao u Turtuku, bez obzira na to što je to područje zemljotresa i klizišta.
To je mesto gde stanovnici nisu samo naučili da žive u skladu sa svojim okruženjem, nego su u tome i uspeli. Stanovnici ostaju verni svojoj kulturi i korenima uprkos tome što su 'izgubili' domovinu. Okrenuti su budućnosti i turistima iz celog sveta koji ih svakodnevno obilaze.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, Twitter nalogu i uključite se u našu Viber zajednicu.
