B92 Sport Turska 2010 Selektori

strana 1 od 3 idi na stranu

Bogdan Tanjević – prošao sito i rešeto

U poslednjih godinu dana Pljevlja se uglavnom spominju u kontekstu priče o Darku Šariću, trenutno jednom od najtraženijih kriminalaca na svetu. Ipak, jedan Pljevljak davno je i na mnogo pozitivniji način proslavio grad na severu Crne Gore – Pljevlja su rodno mesto Bogdana Tanjevića, jednog od najuspešnjih košarkaških trenera u poslednjih 30-ak godina. Popularni ’Boša’ osvojio je nekoliko značajnih trofeja, male klubove dizao na nivo iznad proseka, a u mestima iz kojih je odlazio uvek su ga pamtili po dobrom.

Bogdan Tanjević rođen je 1947. godine, a prvi trenerski posao imao je u sarajevskoj Bosni, u kojoj je proveo devet godina i izgradio reputaciju. Sa Bosnom je dva puta osvajao nacionalnu titulu (1978, 1980), a jednom je tim doveo do titule prvaka Evrope (1979). U legendarnom finalu u Grenoblu Bosna je predvođena Mirzom Delibašićem savladala Vareze sa 96:93.

Istovremeno, u intervalu 1977-1980. godine bio je asistent u reprezentaciji Jugoslavije Aci Nikoliću, Petru Skansiju i Ranku Žeravici, da bi kao glavni trener osvojio srebrnu medalju na Evropskom prvenstvu 1981. godine.

Podvizi sa Bosnom i reprezentacijom lansirali su Tanjevića u trenersku orbitu i on je 1982. godine preuzeo italijansku Kazeru. Za četiri godine jednom je bio vicešampion Italije, a narednih osam sezona proveo je u Trstu, sa kojim je dogurao do finala Kupa Radivoja Koraća i bio je treći u italijanskoj Seriji A. Prvi je pružio šansu Dejanu Bodirogi i imao je bitnu ulogu u stasavanju jednog od najboljih srpskih košarkaša svih vremena.

Potom je dve godine (1994-1996.) vodio današnju Olimpiju Milano, a tadašnji Stefanel. „Stefanel“, uspešni proizvođač odeće, do tada je sponzorisao Trst, pa je njegovim prelaskom u Milano usledio i odlazak većine košarkaša i trenera put Lombardije. Sa Stefanelom je Tanjević osvojio nacionalni kup i bio vicešampion Italije, da bi potom jednu sezonu proveo u Limožu.

Posle 16 godina, Boša se vratio reprezentativnoj košarci i tri godine je vodio Italiju. Kulminacija Tanjevićevog perioda sa ’Azurima’ bilo je osvajanje zlatne medalje na Evropskom prvenstvu u Francuskoj, kada su Italijani sa Majersom i Fućkom na čelu dobili Jugoslaviju u polufinalu i Španiju u finalu.

Potom je sa podgoričkom Budučnošću osvojio prvenstvo SR Jugoslavije, a godinu dana kasnije nacionalnu titulu uzeo je i sa Asvelom iz Vilerbana.

Neko vreme proveo je u Virtusu, a 2004. godine Tanjević je prihvatio poziv da postane selektor reprezentacije Turske. Napravljen je šestogodišnji plan po kojem je Turci trebalo da dostignu vrhunac upravo na predstojećem Svetskom prvenstvu. Na tri evropska prvenstva (2005, 2007, 2009) Turska nijednom nije prošla dalje od četvrtfinala, a na SP pre četiri godine zauzela je šestu poziciju.

Na klupskom nivou Tanjević je 2007. preuzeo Fenerbahče Ulker, sa kojim je dva puta postao državni prvak.

Kao trener je Tanjević pobedio u mnogo bitaka, ali ove godine je slavio i u onoj najvažnijoj – životnoj. Boši je sredinom marta dijagnostikovan rak debelog creva, a operacija i oporavak srećom su prošli uspešno. Ipak, sigurno je da je sve to ostavilo traga i da će Tanjevićevi pomoćnici sada imati više zadataka nego inače.

Turska se pred SP suočava sa brojnim problemima – otkazima, lošom formom ključnih igrača, povredom Mehmeta Okura itd.

Tokom prethodne decenije dokazano je da turski tim umnogome zavisi od emocija. Ukoliko se napravi pozitivna atmosfera, Tursku će zajedništvo pogurati ka dobrom rezultatu. U suprotnom, videćemo rasulo i krah. Tanjevićeva uloga jeste da svojim znanjem i autoritetom učini sve kako bi se ostvario povoljniji scenario.

Postojeći komentari (0) | Pošaljite komentar

Odštampaj Pošalji

strana 1 od 3 idi na stranu