sledeća strana: Granica

 

Priređeni delovi scenarija dokumentranog filma “Otmica” Ivana Markova.
Pripremila novinarka Jasna Jankovic

 

«Oni su pošli na posao»

 

22. oktobra 1992. godine, u Sjeverinu, oteti su građani SRJ:

Medo Hodžic, 37 godina. Oženjen. Troje dece.

Mevlida Koldžić–Hodžić, 30 godina. Samohrana majka jednog deteta.

Ramahudin Ćatović, 24 godine. Oženjen. Otac jednog deteta.

Medredin Hodžić, 30 godina. Neoženjen.

Mustafa Bajramović, 44 godine. Oženjen, dvoje dece.

Mehmed Šebo, 30 godina. Neoženjen.

Idriz Gibovic, 50 godina. Oženjen, dvoje dece.

Hajrudin Sajtarević, 37 godina. Oženjen, dvoje dece.

Mithad Softić, 42 godine. Neoženjen.

Derviš Softić, 39 godina. Neoženjen.

Sead Pecikoza, 30 godina. Oženjen, jedno dete.

Mujo Alihodžić, 42 godine. Oženjen, dvoje dece.

Alija Mandal, 38 godina. Oženjen, troje dece. 

Muzafer Hadžić, 36 godina. Oženjen, dvoje dece.

Ramiz Begović, 59 godina. Udovac. Troje dece.

Esad Džihić, 24 godine. Neoženjen.

 

Gde je Sjeverin?

 

Sjeverin se nalazi na jugozapadu Srbije, na samoj granici s Bosnom i Hercegovinom. Udaljen je 5 kilometara od gradića Rudo koji se nalazi u istočnoj Bosni. Život stanovnika Sjeverina bio je okrenut ka Rudom. Tamo su išli u školu, imali prijatelje, odlazili na utakmice.

Priboj je udaljen 15 kilometara od Sjeverina. Većina stanovnika Sjeverina radila je u Priboju jer je on od pedesetih godina postao industrijski centar ovog dela Srbije.

Dvadesetdevetogodišnji Behudin Hodžic svakodnevno putuje u Priboj. Istim putem kojim je njegov otac Medo Hodžic pre deset godina odlazio na posao. Medo Hodžic jedan je od 16 žitelja Sjeverina koji su 22. oktobra 1992. godine oteti iz radničkog autobusa u mestu Mioče, na teritoriji Republike Srpske. Tada je iz autobusa oteto jos 15 putnika, radnika pribojskih preduzeća. Njihova sudbina do danas nije rasvetljena.

Za ovaj zločin optuženi su Milan Lukić iz Višegrada i još devet pripadnika tzv. paravojnih formacija.

Sjeverin je po tome postao poznat. Ušao je u istoriju ratnih zločina počinjenih na teritoriji bivše Jugoslavije.

Bio je to prvi  ratni zločin u proteklom ratu nad gradjanima SRJ - žiteljima Sjeverina. To nije bio divlji rat komšija. Bila je to, ispostaviće se, dobro organizovana operacija, koja je, da su vlasti odgovarajuće reagovale i kaznile počinioce, mogla da spreči svaki sledeci zločin nad nevinim ljudima.