Libansku prestonicu Bejrut potresle su snažne eksplozije u oblasti glavne luke, deo grada u kojem se dogodila eksplozija razoren je, a veliki broj zgrada oštećen.
Osim među domaćim stanovništvom, brojnih žrtava ima i među strancima.
S obzirom na ogromnu tragediju, već sada je čitav niz zemalja ponudio humanitarnu pomoć, baš kao i Evropska unija.
Prestonica Libana predstavlja Pariz Bliskog istoka zbog spoja istoka i zapada, homogenosti kultura, kao i bogatstva istorije u tom centru društvenih dešavanja.
Ipak, na pomen ove zemlje sukobi su često prva stvar na koju ljudi pomisle, iako su sukobi sa Izraelom bili pre više od decenije.
Liban je najsigurnija zemlja na Bliskom istoku, sa najnižom stopom kriminala. Svesni problema u regiji, u ovoj državi dodatno ulažu napore u sigurnost.
Kancelarija Ujedinjenih nacija za ekonomska i socijalna pitanja za region Zapadne Azije smeštena je u Bejrutu. Međunarodna radnička organizacija (ILO), kao i regionalna kancelarija za arapske države Ujedinjenih nacija za obrazovanje, nauku i kulturu (Unesko) je takođe smeštena u ovom komercijalnom centru regiona.
Bejrut se oslanja na lanac planina koje se zajedničkim imenom nazivaju planina Liban i nalaze se na obali koja gleda na Mediteran.
Prvo pojavljivanje imena Bejrut datira još iz vremena Feničana, a u prevodu znači bunari.
Godine 140. pre nove ere grad je potpuno uništio Diodotus Trifon u borbi sa Antiokom za tron Seleukidske monarhije, da bi nakon toga bio izgrađen u helenističkom stilu.
Grad je tek temeljno počeo da biva istraživan nakon završetka građanskog rata, kada su 1991. godine arheološka mesta bila prvi put otvorena za javnost. Godine 1994. uočeno je da jedna od popularnih ulica današnjeg Bejruta prati u osnovi ulicu koja datira još iz vremena helenizma.
Rimljani su od grada napravili koloniju u 1. veku nove ere. U to vreme, Bejrutska škola prava je bila jedna od najpoznatijih u Evropi, i Justinijan je proglasio ovu školu za jednu od tri najvažnije u Rimskom carstvu.
U ruke Arapa pao je 635. godine, a mnogobrojne prevlasti dešavale su se u njemu budući da je svako hteo da se dokopa luke na tako dobroj poziciji.
Nakon što je Ibrahim-paša zavladao Akom 1832. godine, Bejrut je započeo svoje modernizovanje.
Godine 1888. Bejrut je proglašen glavnim gradom vilajeta Sirije, u koji su spadali i sandžaci Letakije, Tripolija, Aka i doline Beka. Bejrut je takođe postao religijski centar i postojali su mnogobrojni pokušaji da se stanovnici preobraze iz jedne religije u drugu.
Nakon masakra hrišćana 1860. godine Evropa je uzela to za povod da se direktno umeša u unutrašnja zbivanja Bliskog istoka.
U to isto vreme su osnovani prvi univerziteti u gradu, i evropske kompanije su se utrkivale oko uticaja nad gradom, britanska kompanija je izgradila moderan vodovodni sistem, dok su francuski inženjeri sagradili električni sistem, time osvetlivši Bejrut i izgradili modernu luku 1894. godine, kojoj je glavna relacija bila Bejrut−Marselj.
Francuzi su 1907. godine izgradili železničku liniju Bejrut - Damask, a u to doba francuski uticaj premašuje uticaje svih drugih evropskih država.
Nakon kolapsa Osmanskog carstva i nakon završetka Prvog svetskog rata, Bejrut, zajedno sa ostatkom Libana, dat je na upravljanje Francuskoj. Francuska administracija je pokazala veliko interesovanje za jačanje hrišćanstva u regionu.
Nakon završetka Drugog svetskog rata Bejrut postaje glavni grad novonastale države.
Bejrut je bio intelektualni i komercijalni centar arapske kulture sve do 1975. godine, kada započinje Libanski građanski rat. Tokom rata Bejrut je podeljen na muslimanski i hrišćanski deo, dok je centar grada, nekadašnji kulturni i komercijalni centar, postao ničija zemlja.
Mnogi od poznatih i slavnih stanovnika grada su emigrirali u druge zemlje. Godine 1982. Bejrut trpi tešku opsadu od izraelskih snaga.
Nakon završetka rata 1989. godine Libanci vredno saniraju Bejrut i grad ponovo dobija svoje mesto kao kulturni i komercijalni centar Bliskog istoka.
Svetski priznat modni kreator Eli Sab živi u Bejrutu. Grad je bio domaćin košarkaškom kao i fudbalskom šampionatu Azije. Bejrut je takođe već dva puta uspešno bio domaćin izbora za mis Evrope.
Pre početka građanskog rata, Bejrut je bio popularan među stranim turistima i poznat kao Pariz Bliskog istoka, sa velikim brojem lanaca stranih hotela i veoma živahnim noćnim provodom.
Nakon završetka rata, grad je u velikoj meri izgrađen i jedan od ciljeva gradske vlade je da Bejrut napravi ponovo poželjenim stranim turistima. Dok su unutrašnji gradovi i mesta prilično konzervativna, zapadnjački način odevanja: haljine, kratke suknje i šortsevi, uobičajen je u Bejrutu, osim u crkvama i džamijama.
Burna istorija dovodi do zaključka da će i iz ovakve tragedije Bejrut znati "kako da se digne iz pepela".
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, Twitter nalogu i uključite se u našu Viber zajednicu.
