"Verujem da Đukanović ne shvata u kakve je svetinje udario"
Beograd -- Milo Ðukanović ne treba da se bavi istorijom i kanonskim pravom, niti da osniva crkve, već da bude predsednik svih svojih građana, kaže istoričar Miloš Ković.
Izvor: Tanjug
Ković dodaje da crnogorski predsednik, braneći Zakon o slobodi veroispovesti, netačno tumači crkvenu istoriju staru 800 godina.
Ković kaže da su "besmislice i izmišljotine" navodi Ðukanovića, izneti u intervjuu Tanjugu, da se Crna Gora ne može obavezivati tradicijom SPC od 800 godina, kojom se, između ostalog osporava Zakon o slobodi veroispovesti u Crnoj Gori, a koju, prema tvrdnjama crnogorskog predsednika svojim zakonima SPC ne priznaje ni država Srbija.
On, takođe, ocenjuje da Ðukanović ima sva demokratska prava da bira između tradicije Svetog Save i Svetog Simeona i tradicije Josipa Broza Tita i Edvarda Kardelja, ali da nema pravo da otima svetinje srpskog naroda.
"To nisu spomenici i nešto što može da pokloni Mirašu Dedeiću ili da to pretvara u kazina. Danas se u Manasiji, Ravanici, Hilandaru, Ostrogu, vrše službe kao pre 600 ili 800 godina. Ðukanović to ne razume, a narod u Crnoj Gori, ne samo srpski, je tu da ga na to podseti", kaže Ković za Tanjug.
Ističe da je današnju Mitropoliju crnogorsko-primorsku, čija je imovina na udaru Zakona o slobodi veroispovesti, kao Zetsku episkopiju osnovao Sveti Sava, a u vreme proglašenja Pećke patrijaršsije dobila je, kako kaže, status mitropolije.
Prema Kovićevim rečima, postoji nejasan period istorije mitropolije posle pada srpske države pod tursku vlast, ali od obnavljanja srpske Pećke patrijaršije 1557.godine, Mitropolija pripada Patrijaršiji i jedna je od najistaknutijih u okviru nje.
Posle ukidanja Pećke patrijaršije 1766. godine, Mitropolija odbija da to prihvati i istupa kao nastavljač tradicije Pećke patrijaršije, a vladike iz kuće Petrovića insistiraju na tome da je njihova crkva srpska.
"Svi izvori iz toga doba govore o njihovom dubokom uverenju i osećanju da pripadaju srpskoj tradiciji", podvlači istoričar.
Ković podseća da ‘‘Istorija Crne Gore’‘, koju je napisao Sveti Petar Cetinjski, odnosno Petar I Petrović, počinje od Kosova i da se u njoj insistira na ‘‘srpstvu Crne Gore’‘.
Tu istu istoriju je, kaže, preuzeo Petar II Petrović Njegoš i dopunio je dobom vladavine Svetog Petra Cetinjskog i poslao u Sankt Peterburg kao dokument o istoriji Crne Gore koji, takođe, počinje od Kosova.
"Nemamo nijednog značajnijeg proroka i zastupnika kosovskog zaveta u našoj istoriji od Njegoša", naglašava Ković.
Smatra da, kada Ðukanović spominje Crnogorsku pravoslavnu crkvu, može da govori samo o crkvi koju je on osnovao i napominje da Crnogorci u vreme Petrovića ne postoje kao etnička grupa.
''Istorija Crnogoraca kao etničke grupe i nacije može se pratiti od 1941.godine i pojave crnogorskih ustaša pod komandom (Sekule) Drljevića i (Savić Markovića)Štedimlije. Tu nacionalnu politiku Crnogoraca kao posebne nacionalne zajednice nastavio je Tito'', kaže Ković.
Podseća i da je upravo mitropolit crnogorsko-primorski Mitrofan Ban predsedavao sednicom Svetog sinoda na Cetinju 1918 godine kada je doneta odluka o uspostavljanju jedinstvene Srpske pravoslavne crkve.
''Ne postoji crnogorska nacionalnost niti bilo šta slično u vreme knjaza Danila, knjaza Nikole, Njegoša, Svetog Petra Cetinjskog, Svetog Save... Ako Ðukanović govori o crnogorskoj naciji, rodonačelnici te nacije su Drljević i Štedimlija. Nije slučajno uključio stihove Drljevića u crnogorsku nacionalnu himnu'', kaže Ković.
Upitan zašto Ðukanović pominje period od 1986. do 2000.godine kao period navodne uzurpacije imovine crnogorske države od strane SPC, Ković odgovara da je Crna Gora jedina evropska zemlja u kojoj Berlinski zid nije pao i da je u njoj skoro tri decenije na vlasti klika na čelu sa Ðukanovićem, a koja poslednjih 20 godina, kako kaže, vodi izrazito antisrpsku politiku.
''Ako ga već zanima istorija, neka razmisli kako će istorija da upamti njegovo ime. Da li kao jednog od vođa srpskog naroda u Crnog Gori i predsednika države ili kao otpadnika od srpskog naroda i sluga velikih sila i stranih okupatora'', poručuje Ković. Ocenjuje da je posle svođenja srpskog jezika, koji govori više od 60 odsto građana, na status hrvatskog jezika, koji u Crnoj Gori govori manje od jedan odsto stanovništva, Ðukanović udario na svetinje što je, smatra Ković, izazvalo masovne i veličanstvene proteste.
''Verujem da Ðukanović ne shvata u kakve je svetinje udario, kao ni njegovi nalogodavci, čiji bi trag trebalo tražiti u njegovim stalno ponavljanim mantrama o evroatlanstkim integracijama'', ocenjuje Ković.
Mišljenja je da je ono što se događaja u Crnoj Gori deo šire pojave, odnosno, pokušaja ‘‘rasturanja jedinstva’‘ pravoslavne crkve.
''To što se dešava u Crnoj Gori, vidimo i u Ukrajini, a to se, izgleda, sprema i u Severnoj Makedoniji i videćemo do čega će to dovesti. Iza toga stoje zemlje NATO pakta, SAD i njeni sateliti'', zaključuje Ković.
Možda vas zanima
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, Twitter nalogu i uključite se u našu Viber zajednicu.
